Classic Punjabi Poetry, Heer Waris Shah
ہیر وارث شاہ
اسی ایتھے ڈاکٹر موہن سِنٛگھ دیوانہ، عبدالعزیز تے محمد شریف صابر دیاں کتابوں وچوں وارث دی ہیر لئی ہے تے زیادہ تر محمد صابر شریف دی کتاب ورتی ہے۔ محمد صابر شریف تے عبدالعزیز دے متن وِچ تھوڑا بُہت فرق ہے پر ڈاکٹر موہن سِنگھ دیوانہ دا کجھ زیادہ فرق ہے اسی ایہہ نال نال لکھ دِتا ہے۔
بند نمبر۔ ۲۲۱
ہیر نے رانجھے نوں کیہا
لے دے رانجھیا واہ میں لا تھکی ساڈے وس تھی گل بے وس ہوئی
بند نمبر۔ ۲۲۲
رانجھے دا اتر
جو کجھ وِچ رضاء دے لکھ چھٹا مونہوں بس نہ آکھیے بھیڑیے نی
بند نمبر۔ ۲۲۳
ہیر دا اتر
تینوں حال دی گل میں لِکھ گھلاں تُرت ہو فقیرتیں آؤنا ای
بند نمبر۔ ۲۲۴
رانجھے نے سیالاں نوں گالھاں کڈھنیاں
رانجھے آکھیا سیال گل گئے سار اتے ہیر بھی چھڈ ایمان چلی
بند نمبر۔ ۲۲۵
واک کوی ( مقولہ شاعر)
یارو جٹ دا قول منظور ناہیں گوز شُتر ہے قول روستائیاں دا
بند نمبر۔ ۲۲٦
واک کوی ( مقولہ شاعر)
پنیچاں پنڈ دیاں سچ تھیں ترک کیتی قاضی رشوتاں مارکے کور کیتے
بند نمبر۔ ۲۲۷
واک کوی ( مقولہ شاعر)
یارو ٹھگ سیال تحقیق جانو دھیاں ٹھینیاں سبھ سکھاوندے جے
بند نمبر۔ ۲۲٦
واک کوی ( مقولہ شاعر)
ڈوگر جٹ ایمان نوں ویچ کھاندے دِھیاں ماردے تے پاڑلاوندے جے
بند نمبر۔ ۲۲۹
ہیر دے گانے دی رسم
جدوں گانڑے دے دن پج مکے لسی مندری کھیڈنے آئیاں نیں
بند نمبر۔ ۲۳۰
ہیر دے جان پچھوں رانجھا حیران تے بھابیاں دا خط
گھر کھیڑیاں دے جدوں ہیر آئی چک گئے تگادڑے اتے جھیڑے
